Tessa van Beek, secretaresse

'Ik ben nog lang niet uitgekeken op de mogelijkheden die ik hier krijg'

‘Je zou denken dat het als secretaresse niet zoveel uitmaakt in welke branche je werkt, maar dat ervaar ik niet zo. Ondanks mijn relatieve afstand tot onze infraprojecten, zie ik wel degelijk het resultaat van wat we bouwen. Voor corona gingen we regelmatig op een project kijken. Ook lieten we ons secretariaatsoverleg weleens op projectlocaties plaatsvinden waarna we een rondleiding kregen. Dus zelfs in een ondersteunende functie, weet ik wat er speelt en waar we het allemaal voor doen. En, wat ik heel belangrijk vind, ik krijg ook de waardering dat mijn werk een onmisbaar onderdeel is van het geheel.’

Zijn er projecten waar je een speciaal gevoel bij hebt?

‘Ja, de Tacitusbrug in de A50, beter bekend als de Waalbrug, omdat ik bij de bouw betrokken was als projectsecretaresse. Maar welk project het ook is, wat wij maken betekent echt iets voor Nederland. Denk aan de RijnlandRoute, de A16 Rotterdam, sluis Eefde, maar ook talloze meerjarige onderhoudsprojecten zoals de Westerscheldetunnel en de Coentunnel. De opdrachten, maar ook de opdrachtgevers, zijn heel divers en dat maakt het werk ook divers en boeiend.’

Wat vind je leuk aan jouw werk?

‘Ik ondersteun drie MT-leden: hoofd Verwerving Projecten, hoofd Realisatie Projecten en hoofd Meerjarige Contracten. Dit zijn drie verschillende persoonlijkheden, met verschillende behoeften die je leert kennen en waarop je leert anticiperen. Verder is geen dag hetzelfde. Het gebeurt regelmatig dat ik een keurige dagplanning heb gemaakt, waar niets van uitkomt. Omdat er allemaal zaken voor in de plaats kwamen die voorrang moesten krijgen. Maar als die allemaal zijn gelukt, heb ik een goede dag. En dat is vaak.’

Hoe is het werken nu, tijdens corona?

‘Ik werk thuis. Ik heb een bureaustoel en beeldscherm meegenomen van de zaak en een geschikte werkplek ingericht, maar ik kan het praatje bij de koffieautomaat wel missen. Intussen loopt het werk zelf vrijwel ongehinderd door. Mijn leidinggevende en teamleider houden via verschillende media een lijntje met me. Dat is fijn. Je wordt niet aan je lot overgelaten.’

Kun je iets zeggen over de cultuur bij Mobilis?

‘Ook al zijn we geen klein bedrijf meer, het voelt nog steeds als een familiebedrijf. Informeel en laagdrempelig, iedereen is gelijk. En als ik ergens mee zit, loop ik heel makkelijk bij mijn leidinggevende naar binnen en vind ik begrip. Een paar jaar geleden zijn we overgegaan naar een matrixorganisatie met afdelingshoofden die voor ieders welzijn en ontwikkeling opkomen. Stel dat je operationeel leidinggevende je agenda te vol plant, dan grijpt je afdelingshoofd in. Nu, met thuiswerken, merk je hoeveel vertrouwen we in elkaar hebben. Er wordt niet gecontroleerd of je wel werkt of zo.’

Speelt duurzaamheid in jouw werk?

‘Niet letterlijk in mijn praktische werk, maar zeer zeker in de projecten. In elke tender staan duurzaamheidsambities. In onze auto’s en materieel zie je ook de overstap naar elektrisch.’

Mobilis is onderdeel van het grotere TBI. Merk je daar iets van?

‘Ja, samen met TBI-bedrijf Voorbij Funderingstechniek vormen wij TBI Infra. We schrijven vaak samen in op tenders en we hebben ook een gezamenlijk personeelsmagazine, waarvan ik redactielid ben.’

Hoe zie jij je toekomst?

‘Ik hoop hier nog lang te blijven werken, want ik heb het heel erg naar mijn zin. En mocht ik mijn twijfels krijgen, bijvoorbeeld omdat ik toe ben aan iets anders, dan hoef ik nog niet weg. Dan kan ik dat aankaarten, want er zijn allerlei mogelijkheden intern. Nu ben ik een secretaresse in hart en nieren, dus ik zie mezelf niet zo snel van functie veranderen. Maar ik heb wel een keer een switch gemaakt naar een ander kantoor, dichter bij huis en met andere werkzaamheden. Verder vind ik het belangrijk dat ik me in mijn functie kan verdiepen en verbreden. Dus als er een nieuw softwarepakket verschijnt en ik denk dat ik me dat efficiënter kan eigen maken met een cursus, dan mag ik die volgen. Je bent tenslotte nooit te oud om te leren!’